Klusje tussendoor, het tellerhuis. Erik heeft de onderdelen van elkaar gescheiden en onder ons verdeeld. Zelf heeft hij het chroom opgepoetst en de tellerplaat bekeken. Er lijkt wat vocht achter te zijn gekomen, maar demonteren vinden we geen optie. Het tellerhuis is grauw, voorzien van witte (oorspronkelijke?) en rode verfresten, en spatters die bruine vlekken geven. Mooi klusje voor aan de tuintafel onder de parasol.
Helemaal schoon is het niet geworden en de vlekken zijn nog wat zichtbaar, maar voorlopig laten we dat zo. De auto moet ergens toch herkenbaar oud blijven, niet dan?
Wel ontstaat er weer een nieuw punt van onderzoek; De teller staat op 88439, waarbij de 9 wat grijs is en de andere cijfers wat wit(ter). Tjonge jonge, behoorlijk wat gelopen zegt Erik, 88.000 kilometer. Nou, zeg ik, ik denk dat het er 8.800 zijn, op de teller dan toch.
Hoi Corine, wat een leuke teller! Ik zou het zo laten, heel authentiek. En hoeveel er dan op deze teller staat…..? Ik denk dat het er gezien de leeftijd best wel eens 88.000 kunnen zijn 🙂